De tweesnijdende toekomst: Fintech naar de blockchain brengen | Opinie

Jarenlang beloofde crypto om financiën te democratiseren, de ongebankten te bankieren, en financiën inclusiever te maken. Maar als we eerlijk zijn, is die belofte grotendeels retorisch gebleven. Blockchaintechnologie heeft afwikkeling en eigendom gerevolutioneerd, maar toch bankiert, investeert en handelt het grootste deel van de wereld nog steeds in dezelfde systemen als altijd. De kloof tussen de crypto-economie en kapitaalmarkten blijft bestaan, en dat komt niet door een gebrek aan interesse, maar door een ontbrekende brug.

Die brug begint vorm te krijgen. We betreden een tijdperk waarin fintech blockchain ontmoet — waarin financiën onchain gaan. De vraag is niet of deze convergentie zal plaatsvinden, maar hoe. En of het kapitaalmarkten echt toegankelijker zal maken of simpelweg hun ongelijkheden zal reproduceren onder een nieuwe digitale vlag.

De belofte: Kapitaalmarkten zonder poortwachters

De fundamentele logica van blockchain sluit aan bij wat fintech al decennia nastreeft: efficiëntie, transparantie en toegankelijkheid. Het onchain brengen van kapitaalmarkten zou in theorie alle drie tegelijk kunnen leveren.

Tokenisatie van real-world assets maakt het mogelijk om alles, van obligaties tot vastgoed, te fractionaliseren en te verhandelen met hetzelfde gemak als digitale tokens. Afwikkeling zou onmiddellijk kunnen worden. Bewaring zou vereenvoudigd kunnen worden. Compliance zou, indien correct gebouwd, programmeerbaar kunnen worden.

Voor retailgebruikers zou dit echte deelname kunnen betekenen aan markten die voorheen voor hen gesloten waren: toegang tot krediet, rendement en gediversifieerde activa zonder tussenpersonen die het grootste deel van de marge nemen. Voor instellingen zou het kostenreductie, wereldwijde liquiditeit en samengestelde financiële producten kunnen betekenen die in seconden in plaats van dagen afgewikkeld worden.

Dat is de droom: een open, transparante, programmeerbare kapitaalmarkt die op blockchain-rails draait maar de taal van financiën spreekt.

Retail-adoptie: Toegang zonder chaos

Maar toegankelijkheid gaat niet alleen over technologie — het gaat over ervaring. Voor de meeste retailgebruikers is financiën al gedigitaliseerd via fintech-apps zoals Revolut, Robinhood of Cash App. De volgende sprong is niet om deze platforms "digitaler" te maken, maar om ze van nature interoperabel te maken met blockchain-infrastructuur, zodat gebruikers naadloos kunnen bewegen tussen fiat en onchain activa zonder gas fees, seed phrases of chain ID's te hoeven begrijpen.

Hier heeft fintech een voorsprong. Het heeft UX als vertrouwen geperfectioneerd. Gebruikers maakt het niet uit welke database hun geld bewaart; ze willen hun saldo zien, één keer klikken en weten dat het werkt. Gegevens tonen aan dat 73% van de gebruikers van bank wisselt voor een betere gebruikerservaring, terwijl crypto UX in een diepe crisis verkeert.

Het onchain brengen van fintech moet dat psychologische contract behouden. De onboarding moet onzichtbaar zijn. De regelgevende duidelijkheid moet zichtbaar zijn. Wanneer de gemiddelde gebruiker getokeniseerde schatkistpapieren kan kopen via hun reguliere fintech-app, transparant rendement ziet opbouwen en erop vertrouwt dat dezelfde beleggersbescherming geldt als in traditionele markten — dat is wanneer onchain-adoptie niet langer speculatief zal zijn. Het zal een gewoonte worden.

Institutionele adoptie: De stille revolutie

Institutionele spelers zijn ondertussen van scepsis naar voorzichtig experimenteren gegaan. BlackRock's getokeniseerde fondsen, JPMorgan's Onyx-netwerk en Franklin Templeton's blockchain-fondsen zijn vroege tekenen van een bredere verschuiving: 's werelds grootste financiële motoren testen stilletjes hoeveel van hun activiteiten onchain kunnen worden gebracht zonder regelgevende tegenslag of operationeel risico.

Voor hen is de aantrekkingskracht geen ideologie. Het is efficiëntie. Blockchain-infrastructuur kan reconciliatiekosten verminderen, afwikkelingssnelheid verbeteren en nieuwe liquiditeitsmodellen ontsluiten. Maar instellingen bewegen niet voor idealen; ze bewegen voor compliance en rendement.

Om fintech volledig onchain te brengen, hebben instellingen de verzekering nodig dat de voordelen van TradFi — duidelijke juridische kaders, robuuste bewaring en verhaalsmechanismen — niet verdwijnen in de vertaling. Dat is het echte tweesnijdende zwaard van toegankelijkheid.

Dezelfde tools die financiën opener maken, kunnen het kwetsbaarder maken als ze zonder vangrails worden ingezet.

Het tweesnijdende zwaard: Regulering en technologie

Het toegankelijker maken van kapitaalmarkten vereist een balanceeract tussen twee imperatieven: regulering en technologie.

Aan de ene kant ligt regulering: de langzame, noodzakelijke machinerie die vertrouwen garandeert. Zonder dit zal geen enkele instelling onchain gaan, en geen enkele retailgebruiker zal daar zijn spaargeld riskeren. Getokeniseerde activa hebben juridische status nodig. Smart contracts hebben afdwingbaarheid nodig. Stablecoins hebben duidelijkheid over dekking nodig.

Aan de andere kant ligt technologie: de innovatie die de transitie de moeite waard maakt. Als onchain-infrastructuur simpelweg TradFi-bureaucratie repliceert met meer jargon, sterft de belofte van toegankelijkheid in compliance-papierwerk.

Het doel is balans: regulering die beschermt zonder te verstikken, en technologie die bevrijdt zonder te destabiliseren.

Dit is waarom hybride architecturen — die onchain-transparantie combineren met off-chain controles — aan populariteit winnen. De toekomst is geen gedecentraliseerde anarchie; het is programmeerbare regulering. Compliance ingebakken in code. Identiteitssystemen die privacy behouden terwijl ze aan KYC voldoen. Liquiditeit die vrij kan stromen maar binnen gedefinieerde perimeters.

De echte barrière is geen code — het is cultuur

De moeilijkste transitie zal niet technisch zijn. Het zal cultureel zijn. Financiën heeft altijd op vertrouwen gedraaid, en vertrouwen is gebouwd op gewoonte. Voor toezichthouders voelt blockchain nog steeds vreemd, riskant en oncontroleerbaar. Voor crypto-native bouwers voelt regulering nog steeds als een bedreiging voor innovatie. Beide kanten hebben het mis.

Echte toegankelijkheid zal niet komen wanneer we TradFi afschaffen, maar wanneer we het integreren, wanneer fintech, blockchain en regulering stoppen met concurrerende verhalen en beginnen met het vormen van een gedeeld verhaal. 

Het zal nieuwe soorten partnerschappen vergen: tussen banken en protocollen, auditors en oracles, toezichthouders en ontwikkelaars. Het zal taal vergen die zowel retailgebruikers als beleidsmakers kunnen begrijpen. En het zal nederigheid van alle kanten vergen, want niemand heeft de volledige kaart van deze transitie nog.

De toekomst is onchain, maar niet 'crypto'

De volgende evolutie van fintech zal niet "crypto-fied" zijn. Het zal onchain zijn — transparant, interoperabel en samenstelbaar — maar gebouwd om menselijke en institutionele behoeften te dienen, niet memes of hype-cycli.

Deze toekomst zal er niet uitzien als DeFi-zomer. Het zal eruitzien als je bank, je broker en je portemonnee die stilletjes samensmelten tot één naadloze interface waar waarde wrijvingsloos beweegt tussen activaklassen en jurisdicties.

Wanneer dat gebeurt, zal het onderscheid tussen fintech en crypto verdwijnen. We zullen het simpelweg weer financiën noemen — herbouwd, geherstructureerd en draaiend onchain.

Uiteindelijk is het onchain brengen van fintech niet alleen een technische upgrade. Het is een filosofische. Het gaat over het uitbreiden van toegang zonder vertrouwen te verliezen, innoveren zonder regulering te verlaten, en het moderniseren van kapitaalmarkten zonder de menselijke behoefte aan veiligheid uit te wissen.

Die balans — tussen openheid en orde — zal bepalen of dit volgende tijdperk van financiën zijn belofte vervult of dezelfde uitsluitingen herhaalt op een glimmendere blockchain.