Door de grootschalige repressie op niet-blanke immigranten te intensiveren en de toegangsbeperkingen voor buitenlandse onderdanen aan te scherpen — met name uit wat Donald Trump heeft bespot als "vuilnislanden" — vraagt de regering Amerikanen te geloven dat zij het fundament legt voor een economische renaissance. 

Neem de oneerlijke poging van vicepresident JD Vance om de economische problemen van het land aan immigranten te wijten. "Het is eenvoudige economie," zegt hij. "Als je minder mensen hebt, minder illegale vreemdelingen die huizen proberen te kopen, betekent dat dat Amerikaanse burgers eindelijk weer een huis kunnen betalen."

Dit is een luchtkasteel. Immigratie is al eeuwenlang de levensader van de Verenigde Staten, en het nu afknijpen gaat in tegen de strategische — en groeiende — behoefte van ontwikkelde landen zoals de VS om vergrijzende en krimpende arbeidspopulaties aan te vullen. Het streng beperken van de immigratiestroom is een vergiftigde pil die alleen maar tot ernstige economische schade kan leiden.

Zwakke economische rechtvaardigingen maskeren slechts Trump/MAGA's aanhoudende aantrekkingskracht op racistische vreemdelingenhaat, wat de ware drijfveer is achter de escalerende strengheid van immigratiebeperkingen. Voor hen is Amerika "groot" maken weer gebaseerd op het overwegend blank maken ervan.

Dus heeft Trump een reisverbod bevolen voor onderdanen van 20 Afrikaanse en Midden-Oosterse — overwegend niet-blanke — landen en intensief onderzoek van de social-mediageschiedenis van aanvragers verplicht gesteld als onderdeel van geschiktheidscontroles voor toeristen- en andere niet-immigrantenvisa. Hij heeft het diversity visa (green card loterij) programma stopgezet, nadat een green card-houder twee Brown University-studenten en een MIT-professor doodschoot.

Van pogingen om geboorterecht staatsburgerschap te beëindigen tot plannen om het staatsburgerschap van duizenden genaturaliseerde Amerikanen in te trekken, heeft de regering nieuwe maatregelen toegevoegd aan de voortdurende, vaak brute, ICE-invallen die gericht zijn op mensen die als "illegaal" worden beschouwd op basis van hun uiterlijk. 

Hoewel het Amerikaanse Hooggerechtshof deze praktijk toestond, zei rechter Sonia Sotomayor in haar afwijkende mening: "We zouden niet moeten leven in een land waar de overheid iedereen kan oppakken die er Latino uitziet, Spaans spreekt en een laagbetaald baantje lijkt te hebben. (Ter versterking van Trumps agenda heeft de Republikeinse senator Bernie Moreno van Ohio de Exclusive Citizenship Act van 2025 ingediend, die dubbel staatsburgerschap zou verbieden.)

Het Witte Huis heeft ook steile nieuwe tarieven opgelegd voor niet-immigrantenvisa: $100.000 per jaar voor geschoolde werknemers met H-1B-visa en een extra $250 voor de meeste niet-immigrantenaanvragers, inclusief toeristen, bovenop de bestaande aanvraagkosten van $185. 

Directe en langetermijnnadelen

De repressie beperkt onmiddellijk de Amerikaanse toegang tot hooggekwalificeerde technologie- en andere professionals, dringend benodigde zorgmedewerkers en hoogwaardige toeristische uitgaven, terwijl het ook het arbeidsaanbod in de landbouw, bouw, voedselverwerking en andere sectoren verstoort. 

Net als veel geavanceerde economieën wordt de Verenigde Staten geconfronteerd met een krimpende en vergrijzende beroepsbevolking. Met een vruchtbaarheidscijfer van 1,6 levendgeborenen per vrouw — ruim onder het vervangingsniveau van 2,1 — wordt verwacht dat tegen 2030 ongeveer één op de vijf Amerikanen 65 jaar of ouder zal zijn. Deze demografische verschuiving betekent minder werknemers die de economie ondersteunen en toegenomen druk op Social Security en andere sociale vangnetten. 

Ondanks deze zorgwekkende voorspelling beklagen Trump en zijn bondgenoten "kinderloze kattendames" en staan erop vrouwen terug te brengen naar "traditionele rollen" om de geboortecijfers te verhogen. Pro-natalistische beleidsmaatregelen zijn echter kostbaar en produceren slechts vertraagde resultaten. Ze zijn mislukt in landen als Japan en Duitsland, ondanks belastingvoordelen en kinderbijslag, grotendeels vanwege hoge kosten van levensonderhoud en moderne attitudes ten opzichte van gezin en gendergelijkheid.

Opkomende kunstmatige intelligentie zal toekomstige arbeidstekorten waarschijnlijk niet oplossen. Hoewel AI de productiviteit kan verhogen in sectoren zoals productie, logistiek en transport, werkt de meerderheid van de Amerikaanse werknemers — ongeveer 80% — in de dienstensector. 

Binnen deze sectoren vervult ongeveer 23% van alle werknemers mensgerichte rollen, zoals gezondheidszorg, persoonlijke verzorging en sociale diensten, die empathie en persoonlijk oordeel vereisen. AI kan deze rollen niet volledig vervangen; productiviteitswinsten in andere sectoren zullen niet genoeg zijn om arbeidstekorten in de hele economie te compenseren.

Ideologische blindheid

Immigratie heeft de Amerikaanse economie tot nu toe beschermd tegen de ernstige arbeidstekorten die landen zoals Japan en delen van West-Europa treffen, waar lage geboortecijfers en restrictief immigratiebeleid de demografische achteruitgang verergeren. 

In 2024 vormden in het buitenland geboren werknemers 19% van de Amerikaanse beroepsbevolking, met name in sectoren met kritische tekorten zoals technologie, landbouw en gezondheidszorg. In de afgelopen twee decennia was hun toestroom goed voor bijna de helft van de groei van de Amerikaanse beroepsbevolking.

Toch verblindt ideologie Trump en zijn loyalisten voor de historische realiteit dat immigratie heeft geholpen de bevolkings- — en bij uitbreiding arbeidskrachten- — achteruitgang in de Verenigde Staten te compenseren. Hun nativistische, blank-nationalistische agenda bedreigt niet alleen de constitutionele democratie van het land, maar ook zijn economisch welzijn. Amerikanen moeten ervoor zorgen dat deze agenda eindigt met zijn ambtstermijn. – Rappler.com

Rene Ciria Cruz is redacteur bij positivelyfilipino.com. Hij redigeerde het boek A Time to Rise: Collective Memoirs of the Union of Democratic Filipinos (KDP), (UP Press), en was Inquirer.net's VS-bureauchef 2013-2023. Hij heeft geschreven voor de San Francisco Examiner, San Francisco Chronicle, Pacific News Service en California Lawyer Magazine.